Bebekle birlikte değişmeye başladı tüm yaşamımız, yaşam şeklimiz. Sırada bakıcı ile bilikte yaşam var. Çok şükür içimize sinen bir bakıcı bulduk, yani en azından içimdeki ses öyle diyor. 14 Şubatta başlayacak bizimle çalışmaya, Denize bakmaya.Üç hafta birilikte bakacağız Deniz'e, sonra ben iş başı yapacağım onlar kalacaklar oğlumla başbaşa.
Ablamızın bizimle başlamasına nerede ise on gün var. Aktarımda kolaylık olsun diye, oğluşum yeni birine alışmaya çalışırken bir de yeni düzene alışmak zorunda kalmasın diye ben de yavaş yavaş başladım değişikliklere.
Önce yatağını odasına taşıdık oğlumun. Üç gecedir yalnız yatıyor oğlum. O uyuyor mışıl mışıl bense diken üstündeyim. Telsizi koluma takıyorum, yapışık yapışık uyuyorum uyanır da duyamazsam korkusu ile.
Biberon alıştırmalarına başladık. İki gündür biberon ile savaş halindeyiz. Biberon nasıl emilmez üzerine baya bi tecrübemiz oldu. Aslında bir hafta önce başlamıştık, ama iki gün deneyip ağlamalarına dayanamayıp pes etmiştim, iki gün önce yeniden başladım. Aç bir bebek ve ona biberon vermeye çalıştığı için kendini kötü hisseden bir anne.
Ablamız sabah saat 7.00de gelecek, biz 7.30 da evden çıkıyouz, hazırlık kahvaltı derken o hengamede ufaklıkla ilgilenmeye başlayacak.
Bizim ufaklık akşam 21.30 da gözlerini kapıyo çok şükür. Ee herşey böyle saatli programlı olunca bizim de bir düzenimiz olacak ister istemez.
Bakalım bizi daha neler bekliyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder