Bi rahat bırakamadım çocuğu...

Ne menem bişey bu anne olmak ya :((

Çocuk güdüz bir uyumada 2 saatten fazla uyudu ise çok mu uyudu acaba, kaldırsam oyun oynasam, karnını doyursam, bu kadar da uyunmaz ki, sonra yazık alışacak sürekli uyuyacak

Çocuk gündüz bir uyumada 1 saatten az uyudu ise tüh neden az uyudu bir sıkıntısı mı var, karnı mı aç, gazı mı var

Çocuk uzun süre emerse, ahaa şimdi tüm emdiğini kusacak, eyvah ne yapsam bıraktırsam mı

Çocuk kısa süre emerse, hay Allah aç kalacak, kilo almayacak, memeden mi uzaklaşıyo ne, sütüm mü azalacak

Çocuk ağlar, neden ağlıyor bu çocuk derdi mi var, tüh hiç ağlamazdı da

Çocuk ağlamaz, yaw neden hiç ağlamıyor bak ciğerleri gelişecekti, diğer bebekler ağlıyor bu niye ağlamıyor...

Allah'tan ne istiyon be kadın, bi rahat bırak çocuğu ya, sana rahat batıyo rahat... :))

Çırptım çrptım karıştırdım, bana kek yaptım :)

Ortaya bir ürün çıkartmak beni tatmin eden. Ürün yoksa mutluluk da yok. Belki de bu yüzden seviyorum yemek yapmayı, sonunda somut bir ürün olduğu için. Belirli işlemlerin sonunda ortaya elle tutulur gözle görlür bir ürün çıktığı için. Hatta ve hatta dile damağa ruha hitap ettiği için. -ee tabi sonuç müsbet ise, yanmış bir yemek, dibi tutmuş bir tencere değilse-

Bulduğum tariflere sadık kalmayı becerebilsem keşke. Ama nedense asiyim ben, işime geldiği gibi yapacağım. Adamlar denemişler ve senin için vermişler ölçüleri daha ne istiyorsun, ne diye kaşınıyorsun, risk alıyorsun... İçim rahat etmiyor, daha doğrusu işime gelmiyor :))

Çırptım çırptım karıştırdım kendime kek yaptım...

Cevizli - incirli - tarçınlı kek:

Malzemeler:

1,5 su bardağı un
1 tatlı kaşığı tarçın
1 paket kabartma tozu
1 paket vanilya
1/2 tatlı kaşığı tuz
1 su bardağı süt
1/2 su bardağı zeytinyağı
1/2 su bardağı şeker
2 yumurta
1 su bardağı ceviz
1 su bardağı ince kıyılmış kuru incir

Şeker, zeytinyağı ve vanilya bir kabın içinde çırpılır üzerine sıra ile iki yumurta ilave edilerek karıştırılır. Süt ,ceviz ve incir eklenir
Un, tarçın, tuz ve karbatma tozu bir kabın içinde çırpılır, ve diğer karışıma eklenir.
Yağlanmış olan kek kalıbıa koularak önceden ısıtılmış fırında 175 deredede 30 dk pişirilip fırında 15 dk soğumaya bırakılır.

Afiyet olsun...

Güncelleme: Zeytinyağı yerine ayçiçek yağı ya da msırözü kullanıyorum artık.

Bitsin artık bu çile...

Gecenin kör karanlığında minik adamın  imdat diyen öksürükleri ile uyanmak...
Nefes almak için çırpınışlarını izlemek...
Minik adamın çaresizliğini izlemek...
Tek çaresinin sen olduğunu bilmek...
Onunla brlikte içten içe çırpınmak...
O minik yakarışlara, ağlamalara, için yanarak içten içe eşlik etmek...

Rabbim;
Sen acizlerin halinden anlayansın,
Sen dertlilerin dermanısın,
Yardım et Allahım, onu öyle görmeye dayanacak gücüm kalmadı...
Miniğimin derdine derman ol,
Hastalığına şifa ol...

İmdaaaattt!!!!!!!!!!

Allahım çıldırmak üzereyim. Neredeyse gecenin ikisi. Ben ne yapıyorum, o blog senin bu blog benim okuyorum okuyorum okuyorum. İçimdeki ses eyvah çok geç kaldın çok okuman lazım, çok araştırman lazım diyor. Bireysin, evlatsın, eşsin, ev hanımısın, çalışansın ve en önemlisi annesin. Bunların hepsinin hakkını vermen lazım diyor. Şimdiye kadar aklım neredeydi. Anne olunca ne kadar eksik olduğunu anlıyor insan. Yavrunu izlerken sadece onun gelişim evrelerini görmüyorsun aynı zamanda kendi gelişmemiş taraflarını, eksiklerini, kusurlarını fark ediyorsun. Sonra da benim gibi panikliyorsun.

İşe başlamama 2 ay kaldı, bu süre zarfında ne kadar okursam kardır. Kendimi ne kadar geliştirirsem o kadar  faydalıdır diyip çılgınlar gibi bir o bloga bir bu bloga saldırırken buldum kendimi. Evet resmen saldırıyorum. Acaba nerede bir püf nokta bulurum, saklı sır nerede, nerede nerede nerede...

Kahvaltıya  güzel birşeyler hazırlamalı,
Eş işe özenle uğurlanmalı
Kuzucukla gün verimli geçirilmeli
Ev düzene sokulmalı
Ev temizlenmeli
Sağlığa dikkat edilmeli
Bol sıvı tüketilmeli
Bol bol okumalı
Kendini geliştirmeli
Çamaşırlar toplanmalı
Ütüler yapılmalı
Akşama güzel bi yemek hazır olmalı
meli
malı
meli
malı...


Gün 48 saat, hafta 14 gün, ay 8 hafta, yıl 24 ay olmalı...

Yazıyı yazarken bile bir acele bir telaş, geçen her saniye aleyhime sanki... koştur pimpirikli koştur...